Isabelle Ramakers
van Praag
ROEST
Tijdens mijn projecten vind ik altijd de meeste inspiratie in datgene wat anders weggegooid zou worden. De truc is om de waarde in het waardeloze te vinden, en daar iets nieuws van te maken. Dat is in mijn ogen de mooiste kant van ontwerpen: een open blik hebben en potentie zien in wat onbruikbaar lijkt, om dat vervolgens naar eigen hand te zetten.
Roest wordt doorgaans gezien als een ongewenste materiaaleigenschap. Gereedschap en onderdelen komen vaak bij het oud ijzer terecht vanwege roest. Geïnspireerd door een Romeinse filosofie over de oorzaak van roest en oxidatie ben ik gaan onderzoeken hoe dit op een positieve manier be nut kan worden.
De transitie van metaal naar roest is een verhaal waar misschien wel meer waarde in ligt dan op het eerste gezicht lijkt. Roest is een onomkeerbaar proces, een transformatie van vergankelijkheid en tijd. Volgens de Romeinen is het een laatste poging van de natuur om de door mens gemaakte wereld te bedwingen. Koud staal wordt weer warm door roest en verliest zijn harde karakter. Roest herinnert ons eraan dat, hoe hard we ons ook proberen te distantiëren van de natuur, ze er altijd zal zijn.
ROESET vangt de schoonheid en warmte van roest op een zachte manier die in een huiselijke context geplaatst kan worden. ‘Waardeloos’ roest verandert hierdoor in een waardevolle boodschap.
Isabelle Ramakers van Praag
isabelleramakersvp@gmail.com
‹ back to the graduates