Julia Nortier
Letters in de soep
Oeps! Een schrijffout… Dat moet je niet meer doen!
“Jij begrijpt niet veel van wat er in de les wordt behandeld hè?". "Dat komt door jouw handicap” zei de meester in groep 5 tegen mij. Dyslexie dus.
Door deze informatie ben ik op school mijn zelfvertrouwen verloren. Mijn gedrag veranderde en ik begon me minder goed te voelen. Door de jaren heen ben ik bezig geweest om mijn creatieve kant te ontwikkelen. Kindernaailes; dat was natuurlijk het enige wat ik wel zou kunnen.
Als achtjarige hoopte ik een beroemde modeontwerper te worden. Ik had geen idee dat ik dit misschien wel kon waarmaken. Door creatief bezig te zijn en mijn eigen kleding te maken leerde ik mijn ideeën uit te werken en kreeg ik mijn zelfvertrouwen terug.
Als achtjarige hoopte ik een beroemde modeontwerper te worden. Ik had geen idee dat ik dit misschien wel kon waarmaken. Door creatief bezig te zijn en mijn eigen kleding te maken leerde ik mijn ideeën uit te werken en kreeg ik mijn zelfvertrouwen terug.
In de uitwerking van mijn collectie, heb ik me gericht op mijn basisschoolperiode.
Iedere outfit is een onderdeel van een periode. Ik heb zo veel mogelijk aspecten gebruikt van mijn jeugd. Door letters en tekeningen te verbinden met elkaar, wil ik mijn “handicap” verbeelden in mijn kledingstukken.
Nu ben ik 10 jaar verder en dit is mijn afstudeerproject….
En dit was het einde, punt. ☺
(Kijk, dit moet je dus niet meer doen Julia, dit is zonde van je verhaal ☹)
Julia Nortier
@portfolio.by.juul
‹ back to the graduates